การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจเรื่อง
มนุษย์กับความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อมด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานของนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 28 คนของโรงเรียนหทัยคริสเตียน อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 และได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม  โดยใช้เวลาในการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน 15 ชั่วโมง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย (1)แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่องมนุษย์กับความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม (2)แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนซึ่งมีค่า IOC เท่ากับ 0.95 และ (3)แบบวัดความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน ซึ่งมีค่า IOC เท่ากับ 0.95  ซึ่งดำเนินการวัดผลก่อนและหลังการทดลอง (One group Pretest-Posttest Design) สถิติใช้วิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที่ชนิดกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test: Dependent Sample Group) และค่าคะแนนพัฒนาการ

ผลการวิจัยพบว่า

1. นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คะแนนพัฒนาการพบว่านักเรียนร้อยละ 67.86 มีพัฒนาการระดับสูง และนักเรียนร้อยละ 32.14 มีพัฒนาการระดับกลาง สำหรับระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเท่ากับร้อยละ 53.73 อยู่ในระดับสูง

2. ความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้อยู่ในระดับพอใจมาก นักเรียนรู้จักวิเคราะห์และแก้ปัญหาด้วยตนเองภายใต้การทำงานร่วมกันเป็นทีม มีความกล้าแสดงออกและแสดงความคิดเห็น มีความกระตือรือร้น มีความรับผิดชอบ สามารถค้นคว้าหาข้อมูลจากแหล่งการเรียนรู้ที่หลากหลาย และสรุปในสิ่งที่ได้เรียนรู้มาถ่ายทอดให้ผู้อื่นเข้าใจได้ ส่งผลให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้อย่างลึกซึ้งและมีความสุขในการเรียน